De Cocoseilanden (Engels: Cocos (Keeling) Islands, Territory of Cocos (Keeling) Islands of Cocos Islands and Keeling Islands) zijn twee atollen ten zuidwesten van Java in de Indische Oceaan, halverwege tussen Australië en Sri Lanka. De eilanden vormen een extern territorium van Australië. Ze worden ook wel de Keelingeilanden genoemd naar de Britse kapitein William Keeling, die ze in 1609 heeft ontdekt. De groep bestaat uit 27 eilanden met een totale oppervlakte van circa 14 km2. De zes voornaamste zijn West Island (Pulo Panjang), South Island (Pulo Siput), Home Island (Pulo Selma), Direction Island (Pulo Tikus), Horsbourgh Island (Pulo Luar) (die samen de Zuid-Keelingeilanden vormen) en North Keeling Island.

In 1826 arriveerden er Javaanse en Sumatraanse zeelieden en vrouwen, en in 1836 werden de eilanden aangedaan door HMS Beagle met aan boord onder andere de jonge bioloog Charles Darwin. De eilanden werden in 1857 door de Britten geannexeerd. Ze stonden onder Brits bestuur, en vielen afwisselend onder Ceylon, de Straits Settlement, en Singapore. Op 4 april 1984 koos de Maleise bevolking voor aansluiting bij Australië. De Maleise bevolking woont op Home-eiland, de "blanke" Australiërs zijn gevestigd op Westeiland. De totale bevolking telt zo'n 600 personen.

Sinds 1 juli 1992 zijn op de Cocoseilanden de wetten van West-Australië van kracht en is het lokale bestuur ondergebracht bij de Shire of Cocos.